door Harry Veenstra | 3, sep, 2020 | Poëzie
Bekleedt mijn muren met Uw liefde lieve God Geef mij een venster naar de kleine schoonheid van dichtbij. Zonder verlangen naar die verre horizon. Leer mij het kleine lief te hebben. Help mij Ik kan het niet alleen. Fredy...
door Harry Veenstra | 29, aug, 2020 | Poëzie
De spiegel vertelt van jaren, je ziet ze niet. Het beeld verschuift laat zien hoe je was nog bent, diep van binnen. Een val ,ziek, verzwakt, met liefde verzorgd. Maar niemand kent je, niemand ziet dat kleinood dat je koestert diep van binnen. Jouw geheim je glimlacht...
door Harry Veenstra | 27, aug, 2020 | Poëzie
Een cocon van pijn weeft zich om mij heen. Dwingt mij in een keurslijf van verdriet en onmacht. Een zachte Wind een warm Licht dringt door de mazen van de pijn. Geeft mij rust, verzacht. Als de cocon openbreekt vind ik mijzelf terug sterker dan voorheen. Fredy...
door Harry Veenstra | 25, aug, 2020 | Poëzie
Langs de singel danst de zomer een reidans in het licht – een weelderig festijn waarvoor ik slingers rijg van speels kastanjegroen en glanzend beukenbruin ik doop mijn pen in de zon – met hoofdletters schrijf ik deze dag: het wordt een ode aan de Schepper wiens...
door Harry Veenstra | 22, aug, 2020 | Poëzie
Een moeder, een van de velen. Opengesperde ogen van angst en hoop. In groepjes vrijgelaten kinderen soms nog In een vreedzaam protest hard neergeslagen. Daar is haar zoon ze sluit hem in haar armen beide huilen hartverscheurend. Bont en blauw geslagen, verwondt tot...
door Harry Veenstra | 11, aug, 2020 | Poëzie
Ze passeerden mij vandaag twee dames achter hun rollator vriendelijk keuvelend naast elkaar in gedachten in een flits ging ik vele jaren terug en zag hen gaande vrolijk babbelend naast elkaar achter hoge kinderwagens zo gaande in het licht van de zon omringd door...
