Je spreekt iets af met iemand en die zegt ‘Maar dan is er regen voorspeld’.
Tja, daar luister ik nooit naar. Ik ga vanaf tweehoog op de gok naar buiten en van regen houd ik toch wel. Het geloof in het weerbericht stierf weg toen de buienradar voorspelde dat het droog bleef en wij de regen hoorden kletteren.
Van mijn kindergeloof heb ik wel een angst vor de voorspelde ruiters van de Apocalyps over gehouden en bij de nieuwsberichten meen ik ze soms in de lucht aan te horen komen.
Op mijn elfde had ik vreselijke nachtmerries, omdat ons kinderen was verteld dat je altijd klaar moest zijn voor de -onverwachte- komst van God.
Klaar en met een schoon geweten.
Ik had een strenggelovige moeder met bijbehorende strenge God, van mild oordelen was geen sprake. Ik had geen schoon geweten, want ik had weleens een pakje kauwgom gepikt. Mijn kerfstok had minstens een paar kerven.
Dus ik verwachtte onheil.
Er is een gezegde dat een optimist een zwaarder leven heeft dan een pessimist, want voor die laatste valt het altijd mee.
Zelf denk ik bij een onverwachte beller meteen aan ziekte of ongeluk en bij een brief van een instantie dat er iets mis is gegaan.
Als iemand ziekte meldt denk ik aan nare afloop, want te vaak liep het niet goed af, ondanks tussentijds optimisme bij behandelingen.
Dus wat de toekomst betreft houd ik altijd een slag om de arm.
Vroeger dacht ik dat God die toekomst bepaalde, maar inmiddels zie en weet ik dat wij mensen er nogal eens een rotzooi van maken. Dat verdriet mij en Hem vast ook.
En zo is er nu een oorlog gaande die even geleden niet was voorzien door dezelfde deskundigen die nu het verloop ervan bespreken.
Het is ook maar net wat die oorlogsstichter op zijn kerfstok heeft, immers.
En dat zal nog duidelijk(er) moeten worden.
Zoals dat voor het weer en een ziekte ook altijd geldt.
Sinds twee jaar is mijn toekomst anders. Omdat ik mijn langste tijd al geleefd heb, was die al beperkter geworden.
Nu is er elk jaar een noodzakelijke controle.
Bij de laatste onlangs zag ik ineens een kerfstok voor me, waar ik hopelijk net als deze keer blij een kerf mag zetten.
Een levenskerfstok, opgebouwd uit jaren.
Wel overzichtelijk eigenlijk, want wat ik over de toekomst wel heb geleerd is dat wat je blij verwacht niet altijd gebeurd en dat onverwacht vreselijks altijd uit andere hoeken komt.
Het heeft dus geen zin om er al te veel over in te zitten, die toekomst.
Toekomst bestaat uit dagen met soms ‘zegeningen in vermommingen’ (zoals de Engelsen zeggen), want soms blijkt iets uiteindelijk veel beter te zijn dan wat je ooit bedacht of verwachtte.
‘Elke dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad’ is ook zo’n mooie.
De stratenmaker floot vanmorgen bij zijn werk ‘Een dag niet gefloten is een dag niet geleefd, mevrouw’, gaf hij mij mee
Laten we de dagen die we krjgen plukken, tel je zegeningen en die toekomst… die ontrolt zichzelf wel.
Hanneke Gunsing
Mrt 2022
