Tekst: Tilly Prinsen
.
Vrijdagochtendgebed op Kanaleneiland gaat verder op de vrijdagmiddag.
Op een zonnige dag, 21 jaar geleden, klopte buurtpastor Marieke Sillevis Smitt aan de kerkdeur van de katholieke gemeenschap op Kanaleneiland. Ze zocht een plek voor gebed en stilte bij die Ene, ook om op te laden voor haar werk in de wijk. Ja, er was plek en Marieke werd hartelijk ontvangen.
Al gauw kwamen er meebidders en zo ontstond het vrijdagochtendgebed: rust, stilte en daarna koffie en ontmoeting. Iedereen kon op zijn of haar eigen wijze meedoen in het bidden: hardop of in stilte, zingen van de liederen.
Dank aan God, dank katholieke gemeenschap voor die plek, waar we jaren en jaren konden zijn,
dank voor de vele kopjes koffie, eerst bij de koffiekamer van de kerk en later bij Bosshardt.
Dank aan Rob voor het klaarzetten van stoelen en het neerzetten van de Paaskaars en het icoon met afbeelding van Maria met het kind Jezus. Dank lieve mensen voor het vrijdagochtendgebed waarin we samen waren in die Ene… een plek om te zijn.
Lieve Marieke, dank al die jaren van trouw in het delen met elkaar in gebed en vertroosting. Het gebed gaat door, op de vrijdagmiddag bij Bosshardt.
We namen afscheid van Marieke met een gezellig etentje en gaven haar een grote bos rozen in de kleuren wit en rood (wit voor zuiverheid en rood voor vuur). Die rozen deelde Marieke weer met elk van ons.
Er zit een prachtige symboliek in 21 jaren
3 x 7 = Zeven staat voor volheid en heelheid
2 +1 = Drie staat voor vol en compleet
Het getal 21, een knipoog van die Ene . . . Het is goed zo.
.
.
Foto van rode en witte rozen: Seth Reese via unsplash.com
