door Gohar Hovanes | 24, sep, 2021 | Poëzie
Ze vallen zomaar in mijn open handen: de klanken uit het carillon die buitelend op weg zijn naar hun klankbord in de zon Ik houd ze even vast en laat ze dan weer los: dronken feest van zonmuziek omlijst in sierlijke gotiek – Ik prijs mij een gelukkig...
door Gohar Hovanes | 22, sep, 2021 | Poëzie
Zondagmorgen – ik wandel met de stilte naast mij in mij onaangeraakte stilte De huizen langs de gracht dromen in hun slaap de verhalen van weleer dan – het buitelen van klanken uit het carillon de vleugelslag van opgeschrikte duiven daarna keert de rust weerom – ...
door Gohar Hovanes | 17, sep, 2021 | Poëzie
Uren glijden traag voorbij als regendruppels langs mijn raam Geven niet de rust waar ik naar verlang. Heimwee naar druk leven roert zich pijnlijk onderhuids Langzaam leven, help mij God het kleine te aanvaarden als de druppels langs mijn raam, . Fredy...
door Gohar Hovanes | 14, sep, 2021 | Poëzie
Vanuit mijn bed nog vol nachtelijke dromen kijk ik naar buiten. Twee duiven fladderen als vallende bladeren uit de plataan voor mijn raam. Z,n stam kleurt stralend goud in de lage ochtendzon, bladeren wuiven in de wind. Het licht trekt mij uit mijn dromen. Kleine...
door Gohar Hovanes | 18, aug, 2021 | Poëzie
Soms lijkt het leven verloren bedolven onder hopen puin maar dat wil ik niet dus ga ik graven naar de goudaderen die mee-begraven zijn en gelukkig gemakkelijk vind ik die want hun aard getrouw blijven zij glanzen tussen alle puinhopen door – Oeke...
door Gohar Hovanes | 11, aug, 2021 | Poëzie
Hij zit op een bankje in een park in een stad in een land en niets kan hij het zijne noemen – Ik zit naast hem onze blikken kruisen elkaar worden een gesprek zijn dossier klapt open: Afghaan, studie, leraar, vloeiend in vijf talen, op elke straathoek de dood,...
