24 sep 2021 | Poëzie

Domcarillon

Geschreven door Redactie

Ze vallen zomaar

in mijn open handen:

de klanken uit het carillon

die buitelend

op weg zijn naar

hun klankbord in de zon

 

Ik houd ze even vast

en laat ze dan weer los:

dronken feest van zonmuziek

omlijst in sierlijke gotiek –

 

Ik prijs mij een gelukkig mens

hier zittend in ’t portiek!

 

 

Oeke Kruythof

Diaconie Utrecht helpt

In opdracht van PGU

Gerelateerde verhalen

Meer

Geloof

Liefde als een veilige arm De ademhaling van mooie                 dromen Liefde die alles overstijgt en alle...

Lees meer

Aanvaarding

Ik weet waar hij is maar kan hem                 niet bereiken Ik weet dat Hij er is , maar soms                      zover weg . Pijn en verdriet te dichtbij om           te kunnen...

Lees meer

Derde verdieping

Stijf gearmd liepen ze voor mij uit,twee vriendinnen , stijf gearmdde jassen hoog dichtgeknoopt.In de huiskamer schikten zehun jas zorgvuldig over de leuning              van de stoel .Tineke keek mij nog eens streng aan ,niet te veel doen hoor, haar vriendin         ...

Lees meer
Volg ons

Volg de PUP-nieuwsbrief

Wil je op de hoogte blijven van alle updates van PUP? Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief.

Volg ons