de 4 inzichten van strafrechtadvocaat Willem Jan Ausma

Geschreven door Marieke van Willigen

15 mei 2022 geeft strafrechtadvocaat Willem Jan Ausma de Preek van een Leek in de Nicolaikerk in Utrecht.  Om vijf uur. Met PUP deelde hij alvast een aantal inzichten.

 

Inzicht 1 : Dominees en strafrechtadvocaten hebben overeenkomsten

“Mijn ouders gingen naar de gereformeerde kerk in het dorp, en ik ging mee. Ik vond het prachtig, de bijbelverhalen. Ik ben nog steeds redelijk bijbelvast. Ik wilde dominee worden, maar voor theologie moest je gymnasium doen en dat was te ver reizen.  Leren was ook niet echt mijn  hobby, moet ik zeggen. Ik hield wel van boeken lezen en schrijven, dat vond ik allemaal leuk. Ik deed het VWO op een school om de hoek en ging rechten studeren. Uiteindelijk werd ik advocaat. Dat ligt niet ver van elkaar vandaan, toch? Dominee en advocaat zijn allebei talige beroepen en het zijn beiden togaberoepen.  Niet onbelangrijk: het zijn beroepen waarbij je de ander wilt helpen. “

 

Inzicht 2  :  Spijt en eerlijkheid duren het langst

“Ik verdedig geen georganiseerde misdaad meer. Mensen die willens en wetens een ander schade berokkenen voor financieel gewin, daar doe ik niet meer aan mee. De mensen die ik verdedig, hebben een misdaad begaan omdat het ze zogezegd  ‘zwart voor de ogen werd.’ Het zou jou en mij ook kunnen overkomen. De meeste cliënten die ik heb, hebben achteraf spijt. Spijt is belangrijk in de rechtszaal, dat wil nog wel eens voor strafvermindering zorgen. Maar vaak willen mensen er mee weg komen. Daar heeft de rechter over het algemeen weinig mededogen mee. Dan krijg je hem vaak dubbel zo hard terug. ‘Geen inzicht in situatie en eigen persoonlijkheid, kans op herhaling,’ enzovoorts. Dat wordt afgestraft. Sommige advocaten spelen het spelletje mee en zeggen ‘als je dit of dat zegt, kom je er wel mee weg.’ Dat wil de cliënt horen. Zeggen ze dat niet, dan gaat hij naar een andere advocaat. Hoop geven is in veel gevallen dus ook een verdienmodel. Maar het is veelal valse hoop. Een tijdje geleden had ik een cliënt die zijn vriendin had doodgestoken, Het meisje had mijn dochter kunnen zijn. Ik adviseerde hem om schuld te bekennen. In plaats daarvan, zei hij dat hij had gevochten voor zijn leven. Als alle bewijsvoering rond is en je komt met zo’n verhaal, dan sta je er slecht op bij de rechter. Ik denk trouwens ook niet meer mee met een alternatief verhaal voor de cliënt. Vroeger deed ik dat nog wel eens, nu niet meer. Wees eerlijk, uiteindelijk levert dat veel meer op. En het is trouwens ook minder pijnlijk voor de nabestaanden.”

 

Inzicht 3:  We zijn allemaal moordenaars

“De perfecte moord is moeilijk plegen. Je hebt om te beginnen het wapen en het lichaam. Al heb je het wapen weg weten te krijgen, zie dan vervolgens maar eens af te komen van een lichaam van pakweg 70 kilo. Dat valt nog niet mee. Ga je slepen met dat lichaam, dan zie je daar geheid sporen van. En er zijn meer sporen. Ga je googelen op ‘perfecte moord’ of ‘messteken in de hals,’ of ‘sporen wissen na moord’,  dan wordt dat terug gevonden in je zoekgeschiedenis. Ook al google je vanuit de bibliotheek, ook daar moet je inloggen en er hangen camera’s. Vroeger kon dat allemaal niet. Dan konden in de bibliotheek hooguit kijken of ‘Schuld en boete’ van Dostowjeski was uitgeleend. Nu is het lastig geen sporen na te laten. Zelfs simkaarten van prepaidtelefoons, kunnen op basis van de nummers vaak getraceerd worden. Waar je meestal wél ongestraft mee wegkomt en wat minstens zo erg is, is de karaktermoord. Ali B is inmiddels veroordeeld door het grote publiek, maar niemand weet wat er echt is gebeurd. We hebben geen feitenkennis behalve dat we weten dat hij nooit iemand de bosjes in heeft getrokken. Maar zijn karakter is inmiddels omgebracht. Ook in het klein zijn er veel karaktermoorden. Hoe erg is dat? Jezus zei: “Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen. “ Mensen oordelen snel maar zelf zijn we ook schuldig, misschien wel aan moord.  Maar daar komen we mee weg. “

 

Inzicht 4:  We moeten genadig zijn en vergeven

“Het doel van een gevangenisstraf is vergelding, loutering en weghouden uit de samenleving. Het wordt steeds meer vergelding, de straffen worden hoger. Een gevangenisstraf is trouwens maar een deel van de straf. Je ziet je kinderen niet opgroeien, je bent je baan en soms je huis kwijt, een relatie overleeft het vaak niet. Mensen zijn over het algemeen voorstander van zware straffen en in de politiek scoor je ermee. Tot het ze zelf overkomt, dan staan ze bij mij op de stoep en moet de straf zoveel mogelijk naar beneden. Er zijn programma’s waarin gevangenen leren om meer te socialiseren en goed terug te keren in de samenleving, een soort loutering. Het nadeel van die programma’s is, dat er weinig flexibiliteit inzit. Je mag bijvoorbeeld geen bier drinken, doe je dat per ongeluk wel, dan word je uit het programma gezet. Dan is zo’n gevangene nog verder dan terug bij af. Uiteindelijk gaat het om vergeving. Het misdrijf is gepleegd, dat is onomkeerbaar. Als je je leven lang bezig bent met de daad, dan wordt het van beide kanten een bitter leven. Ik zag de vruchten: als mensen het kunnen opbrengen om te vergeven, bloeien ze helemaal op.”

Lees het volledige interview in de PUP glossy, abonneren kan rechts.

 

Mr. Willem Jan Ausma (54) is strafrechtadvocaat en organisator van de vermaarde Utrechtse Dansborrel. Hij studeerde rechten in Groningen. Vader van een dochter en een zoon.  Hij schreef het boek: ‘Wat is waarheid?’  

 

Preek van een Leek, Mr Willem Jan Ausma @zondag 15 mei, 17:00 uur in de Nicolaikerk Utrecht 

 

Join onze facebookgroep!   

 

Gerelateerde verhalen

Meer

Veertig dagen in de Tuin

De veertigdagentijd is een tijd van bezinning. We leven toe naar Pasen, het feest van hoop en een nieuw begin. Juist nu is het belangrijk hoop te bieden aan mensen die wat extra aandacht goed kunnen gebruiken. Mensen die aan de rand van de samenleving zijn terecht...

Lees meer
Volg ons

Volg de PUP-nieuwsbrief

Wil je op de hoogte blijven van alle updates van PUP? Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief.

Volg ons