door Harry Veenstra | 29, mrt, 2021 | Poëzie
Lang geleden mocht ik de kaars doven op goede Vrijdag. Wij gingen stil huiswaarts in herinnering niet alleen aan Hem maar ook geliefden ons ontvallen. Nu alleen en soms ook eenzaam herdenken wij, maar vieren ook de hoop op een nieuw begin gesterkt door ons geloof dat...
door Harry Veenstra | 23, mrt, 2021 | Poëzie
Zie ze daar staan gisteren nog in knop nu met al hun blaadjes feestelijk uitgevouwen een spetterend gloria in geel ze lijken om het hardst te roepen: kijk naar ons kijk naar ons pauzeer eens even stop de wedren met de tijd re-creëer ik neem hun raad ter harte en zie:...
door Harry Veenstra | 16, mrt, 2021 | Poëzie
In de hal van het station gebeurde het – hij kwam naast mij zitten op de bank een blik opzij een enkel woord ik wist genoeg: vleesgeworden eenzaamheid ik zei iets onbenulligs over het weer en zo hij knikte bij de wolken en de grauwe lucht zijn ogen lichtten op hij...
door Harry Veenstra | 8, mrt, 2021 | Poëzie
– de nieuwe PUP is uit: thema Inclusiviteit – Zwart wit In de nacht van 20 op 21 augustus 1983 overleed Kerwin Duinmeijer nadat hij in Amsterdam op straat was neergestoken. Kerwin, geboren op Curaçao, was een donkere jongen. Hij was 15 jaar, de dader 16...
door Harry Veenstra | 6, mrt, 2021 | Poëzie
De huid strak gespannen met de kleur van perkament. Zijn zwarte ogen star op het beeld gericht van twee mannen in het groen. ‘Tuinieren is toch niks voor jou zet hem toch op een ander net!’ Na vier keer lukte dat, voor even toen drukte hij hem uit, de...
door Harry Veenstra | 3, mrt, 2021 | Poëzie
Nog net bekomen van ijs en sneeuw kleurt het matte winter gras in helder lila, paars en geel. Een enkele narcis waagt zich in de nog schrale wind. Langs de rivier zie ik jong leven. De roodbruine scherp getekende Nijlganzen richten zich op hun jongen beschermend die...
