6 mrt 2021 | Poëzie

Verdriet

Geschreven door Harry Veenstra

De huid strak gespannen
met de kleur van perkament.
Zijn zwarte ogen star op het beeld
gericht van twee mannen in het groen.
‘Tuinieren is toch niks voor jou
zet hem toch op een ander net!’
Na vier keer lukte dat, voor even
toen drukte hij hem uit, de stilte viel.
Hij at z’n soesjes, gaf soms antwoord
op een vraag hoe het met hem gaat.
Stak z’n hand op toen ik ging.
Buiten scheen de zon,
mij was hij al vergeten……..

Fredy Schild

Gerelateerde verhalen

Meer

Derde verdieping

Stijf gearmd liepen ze voor mij uit,twee vriendinnen , stijf gearmdde jassen hoog dichtgeknoopt.In de huiskamer schikten zehun jas zorgvuldig over de leuning              van de stoel .Tineke keek mij nog eens streng aan ,niet te veel doen hoor, haar vriendin         ...

Lees meer

Overdenking

           Waarom is het leven              zo hartverscheurend mooi.             Is geluk alleen in een             moment te vatten als           ...

Lees meer

Licht

Een grijze mist zo dicht weet niet van wijken. Verlangen onbeantwoord  Hoop op geluk lijkt vervlogen. Dan die warme groet, dat lief gebaar zo onverwacht. Een overdenking die ontroerd. Licht kiert in de donkerte . Licht dat verbindt en troost. Hoop geeft op die...

Lees meer
Volg ons

Volg de PUP-nieuwsbrief

Wil je op de hoogte blijven van alle updates van PUP? Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief.

Volg ons