Vakantietijd.
Zomer, vrijheid…
Dat klinkt naar luieren en in de zon liggen…
Heerlijk…
We zullen vast opgeladen en met nieuwe energie terugkomen
om het erna gewone leven weer op te pakken.
Maar WAT nou als je bevrijding als OPDRACHT begrijpt,
als ruimte om echt ANT-woord te geven?
Waarop ga je dan antwoord geven?
En HOE vooral ook!?
WAT is dan de inhoud van die vrijheid?
Waar ga je je van de zomer op concentreren als je de tijd aan jezelf hebt?
Hoe vul je je vrijheid in?
Of minstens: Hoe concentreer je je in die ruimte van tijd tot zinvolle richting?
Is het gewoon vol met niets, consequentie-loos en leeg in die zee van tijd?
Of wend je het aan om koers te bepalen, bij te sturen, opnieuw te beginnen, kritisch te zijn?
Wordt het dan wat anders in je leven, re-set je op een vruchtbare en sociaal, politiek of meer duurzame manier je houding tegenover de toekomst?
Wordt het misschien zo vrijheid om G’ds toekomstige geschiedenis te proberen WAAR te maken? Of te zoeken naar wegen HOE dat VORM te kunnen geven als inspiratiemodel?
Kies je voor consumptie, veel goedkope vliegbestemmingen, excessief te feesten met veel alcoholische versnaperingen en andere pep? Of maak je een vrije keuze tot beperking, eenvoud, soms zelfs uitmondend in moed tot eenzaamheid, omdat je ervoor durft te staan tot eigen unieke vorm, kleur, klank te komen?
Is het de moeite waard om geconcentreerd, volhardend, vasthoudend tot G’ds eer te proberen te leven? Zou je dáár ten diepste blij van worden, en beseffen wat het ten diepste in de grond betekent LOFZINGEND door het leven te (mogen!) gaan? Zoeken naar wat uiteindelijk ECHT houdbaar is? We kunnen kiezen de vrijheid aan te gaan om te ervaren wat het betekent om geborgen te zijn in G’ds hand. Ze zeggen het tenslotte al eeuwen….
Zou het daartoe helpen om ons dagelijks waar ook ter wereld in te keren tot de kern? Ergens de getijden te ervaren van de krachtige dagelijksheid van concentratie op de diepste dingen?
We gaan vast OVERAL op de wereld zijn in de komende weken. Laten we er een punt van maken ons WAAR ook onder te dompelen in de plaatselijke regelmaat van de gebeden. En DAARMEE terugkomen in de getijden HIER IN UTRECHT. Om fris bloed en levenswater in ons idee van zielsvoeding te pompen in de bloedsomloop van onze getijdenmomenten. Ochtend-, middag- en avondprikkels opdoen om DIE voeding te bieden.
Komen we daarna dan weer gesterkt bij elkaar om OPNIEUW te beginnen. Er is nog meer dan Utrecht, laten we WEL wezen. Een BEETJE geest moet waaien.
Ine Pont
Kanunnik voor de vespers op zondag en woensdag om 19 uur in de Domkerk
en dinsdags 15-16 uur aanwezig bij het Vesperzang Oefenen in het Noordertransept
