De rust daalt neer
in dit ochtenduur
alle buren werken
zittend in mijn tuin is
de oude eik mijn metgezel
ik hoor de bladeren ritselen
de takken wiegen
sierlijk heen en weer
dansen een verstild ballet
tegen helderblauw decor
soms drijft trots een
wolk voorbij in wit en
vele grijzen en wiekt
een meeuw speels
door het toneel
verfijnde choreografie
de tuin is mijn theater
en ik zit eerste rang –
Oeke Kruythof
Meer
Stijf gearmd liepen ze voor mij uit,twee vriendinnen , stijf gearmdde jassen hoog dichtgeknoopt.In de huiskamer schikten zehun jas zorgvuldig over de leuning van de stoel .Tineke keek mij nog eens streng aan ,niet te veel doen hoor, haar vriendin ...
Waarom is het leven zo hartverscheurend mooi. Is geluk alleen in een moment te vatten als ...
Een grijze mist zo dicht weet niet van wijken. Verlangen onbeantwoord Hoop op geluk lijkt vervlogen. Dan die warme groet, dat lief gebaar zo onverwacht. Een overdenking die ontroerd. Licht kiert in de donkerte . Licht dat verbindt en troost. Hoop geeft op die...
Wil je op de hoogte blijven van alle updates van PUP? Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief.
