De foto laat het kleine meisje zien
Strikje op het hoofd, armpjes in haar schoot.
Schuin achter het meisje met stippeljurkje,
vestje en dunne vlechtjes, dat ben ik.
Wij werden vriendinnen voor het leven.
Samen naar school ,woonden in dezelfde straat.
Maakten huiswerk, ik vooral en zij schreef over.
We lachten om niks, we lachten om de jongens ,
we lachten vooral om onszelf!
Deelden geluk, verdriet en rouwden om verlies.
Toen ging de telefoon,
Ze is dood, Rina is dood!
Nooit meer herinneringen kunnen delen
Nooit meer uren kletsen aan de telefoon,
schaterlachen om iets wat alleen wij begrepen.
Die vriendschap zal ik bij mij blijven dragen
een leve lang
tot we weer samen zullen
komen.
Fredy Schild.
