27 jan 2022 | Poëzie

Vriendschap

Geschreven door Gohar Hovanes

De foto laat het kleine meisje zien
Strikje op het hoofd, armpjes in haar schoot.
Schuin achter het meisje met stippeljurkje,
vestje en dunne vlechtjes, dat ben ik.
Wij werden vriendinnen voor het leven.
Samen naar school ,woonden in dezelfde straat.
Maakten huiswerk, ik vooral en zij schreef over.
We lachten om niks, we lachten om de jongens ,
we lachten vooral om onszelf!
Deelden geluk, verdriet en rouwden om verlies.

Toen ging de telefoon,
Ze is dood, Rina is dood!
Nooit meer herinneringen kunnen delen
Nooit meer uren kletsen aan de telefoon,
schaterlachen om iets wat alleen wij begrepen.
Die vriendschap zal ik bij mij blijven dragen
een leve lang
tot we weer samen zullen
komen.

Fredy Schild.

Gerelateerde verhalen

Meer

Nunc et semper

In het leven ontstaat een leegte geleidelijk en diep doorvoeld de oorzaak kan ik feilloos duiden: het zijn de vrienden die verdwijnen een voor een door dementie of de dood wrede synoniemen die elkaar besluipen de vragen sla ik over want antwoorden zijn er geen dus ik...

Lees meer

Tijd

Woorden vervlogen als bladeren in de wind,verdwenen in de ijle lucht.Een gedichtdat je nooit schreef.Een droom die je nooit droomde.Beide opgelost in de tijd  Beeld: Frédy Schild

Lees meer

Vrijheid

Mijn raam laat mij wolken zienin gouden gloed Vogels in hun vlucht naar verreoorden Ik zou een vogel willen zijnvliegen naar dat gouden licht Maar de vogels strijken neer de bomenrij zo dichtbij Maar ik laat mijn gedachten,fantasieën de vrije loopVrijer toch dan de...

Lees meer
Volg ons

Volg de PUP-nieuwsbrief

Wil je op de hoogte blijven van alle updates van PUP? Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief.

Volg ons