27 jan 2022 | Poëzie

Vriendschap

Geschreven door Redactie

De foto laat het kleine meisje zien
Strikje op het hoofd, armpjes in haar schoot.
Schuin achter het meisje met stippeljurkje,
vestje en dunne vlechtjes, dat ben ik.
Wij werden vriendinnen voor het leven.
Samen naar school ,woonden in dezelfde straat.
Maakten huiswerk, ik vooral en zij schreef over.
We lachten om niks, we lachten om de jongens ,
we lachten vooral om onszelf!
Deelden geluk, verdriet en rouwden om verlies.

Toen ging de telefoon,
Ze is dood, Rina is dood!
Nooit meer herinneringen kunnen delen
Nooit meer uren kletsen aan de telefoon,
schaterlachen om iets wat alleen wij begrepen.
Die vriendschap zal ik bij mij blijven dragen
een leve lang
tot we weer samen zullen
komen.

Fredy Schild.

Diaconie Utrecht helpt

In opdracht van PGU

Gerelateerde verhalen

Meer

Geloof

Liefde als een veilige arm De ademhaling van mooie                 dromen Liefde die alles overstijgt en alle...

Lees meer

Aanvaarding

Ik weet waar hij is maar kan hem                 niet bereiken Ik weet dat Hij er is , maar soms                      zover weg . Pijn en verdriet te dichtbij om           te kunnen...

Lees meer

Derde verdieping

Stijf gearmd liepen ze voor mij uit,twee vriendinnen , stijf gearmdde jassen hoog dichtgeknoopt.In de huiskamer schikten zehun jas zorgvuldig over de leuning              van de stoel .Tineke keek mij nog eens streng aan ,niet te veel doen hoor, haar vriendin         ...

Lees meer
Volg ons

Volg de PUP-nieuwsbrief

Wil je op de hoogte blijven van alle updates van PUP? Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief.

Volg ons