4 jan 2023 | Poëzie

Visioen

Geschreven door Fredy Schild

Een gewone dag
een gewone wandeling.
Ik zag de klok, kwart voor 
tien.
Ik zag de bomen langs 
het pad waar mensen gaan
met een korte groet.
Soms diep in hun zorgen om…!
Toen kroop jij in mijn gedachten
nam bezit van mijn ogen. 
Je liep je snelle pas, lachte
riep iets tegen mij, ik verstond je 
niet.
Het duurde een eeuwigheid
een tel.
Toen langzaam verdween je in 
de mist.
De zon brak door
een vogel scharrelde in het 
schaarse groen. 
Ik volgde mijn weg 
keek in verwondering naar 
de klok
Het was kwart voor tien. 

Beeld: Pixabay

Diaconie Utrecht helpt

In opdracht van PGU

Gerelateerde verhalen

Meer

Geloof

door | okt 15, 2023 |

Liefde als een veilige arm De ademhaling van mooie                 dromen Liefde die alles overstijgt en alle...

Lees meer

Aanvaarding

door | okt 9, 2023 | ,

Ik weet waar hij is maar kan hem                 niet bereiken Ik weet dat Hij er is , maar soms                      zover weg . Pijn en verdriet te dichtbij om           te kunnen...

Lees meer

Derde verdieping

door | aug 5, 2023 |

Stijf gearmd liepen ze voor mij uit,twee vriendinnen , stijf gearmdde jassen hoog dichtgeknoopt.In de huiskamer schikten zehun jas zorgvuldig over de leuning              van de stoel .Tineke keek mij nog eens streng aan ,niet te veel doen hoor, haar vriendin         ...

Lees meer
Volg ons

Volg de PUP-nieuwsbrief

Wil je op de hoogte blijven van alle updates van PUP? Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief.

Links
Volg ons