Koude grauwte
zo zou ik deze dag willen noemen
om half zes is het al donker
ook dat nog
maar ik ga mijzelf hierin niet verliezen
ik zoek een uitweg:
ik kijk naar mijn voeten
en ja, ik kan lopen
ik weet dat ik ogen heb
en ja, ik kan zien
ik heb een sleutel
dus kan ik ergens wonen
en zo ga ik nog even door
met dit ritueel
en besef weer eens goed
dat achter deze wolken
van oneindig eenkleurig grijs
de Zon toch altijd werkelijk schijnt…
Oeke Kruythof
Meer
Kolkend stromen mijn gedachtendoor mijn hoofd.Sterren schieten omhoogdoorklieft door bliksemschichten.Ik probeer de stroom te stoppen.Hoor dan een Stem die mij tot kalmte maant.Weldadige rust daalt over mij,langzaam, heel langzaam nog natrillend achter mijn ogenvallen...
In het leven ontstaat een leegte geleidelijk en diep doorvoeld de oorzaak kan ik feilloos duiden: het zijn de vrienden die verdwijnen een voor een door dementie of de dood wrede synoniemen die elkaar besluipen de vragen sla ik over want antwoorden zijn er geen dus ik...
Woorden vervlogen als bladeren in de wind,verdwenen in de ijle lucht.Een gedichtdat je nooit schreef.Een droom die je nooit droomde.Beide opgelost in de tijd Beeld: Frédy Schild
Wil je op de hoogte blijven van alle updates van PUP? Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief.
