Er dansen lichtjes in mijn ziel
die ik zomaar kan benoemen
een boom in lentetooi
een zonomrande wolk
het ruisen van het riet
een glimlach vol begrip
een merel
zingend in de eik
een onverwacht wijs woord
het huppelen van een kind
een arm om je heen
als je erop let
zijn er lichtjes
overal
te veel om op te noemen
symbolen van het Licht
van het Schone
van het Goede
even weggeglipt uit ’t paradijs
rakend aan het Eeuwige
is er eigenlijk meer nodig
voor
het waaien van de Geest –
Oeke Kruythof
