10 jun 2019 | Poëzie

Pinksterballade

Geschreven door Harry Veenstra

Er dansen lichtjes in mijn ziel
die ik zomaar kan benoemen

een boom in lentetooi
een zonomrande wolk
het ruisen van het riet
een glimlach vol begrip

een merel
zingend in de eik
een onverwacht wijs woord
het huppelen van een kind
een arm om je heen

als je erop let
zijn er lichtjes
overal
te veel om op te noemen

symbolen van het Licht
van het Schone
van het Goede
even weggeglipt uit ’t paradijs
rakend aan het Eeuwige

is er eigenlijk meer nodig
voor
het waaien van de Geest –

Oeke Kruythof

Gerelateerde verhalen

Meer

Nunc et semper

In het leven ontstaat een leegte geleidelijk en diep doorvoeld de oorzaak kan ik feilloos duiden: het zijn de vrienden die verdwijnen een voor een door dementie of de dood wrede synoniemen die elkaar besluipen de vragen sla ik over want antwoorden zijn er geen dus ik...

Lees meer

Tijd

Woorden vervlogen als bladeren in de wind,verdwenen in de ijle lucht.Een gedichtdat je nooit schreef.Een droom die je nooit droomde.Beide opgelost in de tijd  Beeld: Frédy Schild

Lees meer

Vrijheid

Mijn raam laat mij wolken zienin gouden gloed Vogels in hun vlucht naar verreoorden Ik zou een vogel willen zijnvliegen naar dat gouden licht Maar de vogels strijken neer de bomenrij zo dichtbij Maar ik laat mijn gedachten,fantasieën de vrije loopVrijer toch dan de...

Lees meer
Volg ons

Volg de PUP-nieuwsbrief

Wil je op de hoogte blijven van alle updates van PUP? Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief.

Volg ons