16 aug 2019 | Poëzie

Ouder worden

Geschreven door Harry Veenstra

Jaren kruipen onder
mijn huid.
De spiegel vertelt er van.
Mijn blik dwaalt af
naar wie ik vroeger was.
Een vreemde soms,
maar toch zo bekend.
Nu mag ik dromen
van een toekomst
die steeds kleiner wordt.
Leven bij de schoonheid
van de dag.
Mijn spiegelbeeld
vertelt er van.

Fredy Schild.

Gerelateerde verhalen

Meer

Derde verdieping

Stijf gearmd liepen ze voor mij uit,twee vriendinnen , stijf gearmdde jassen hoog dichtgeknoopt.In de huiskamer schikten zehun jas zorgvuldig over de leuning              van de stoel .Tineke keek mij nog eens streng aan ,niet te veel doen hoor, haar vriendin         ...

Lees meer

Overdenking

           Waarom is het leven              zo hartverscheurend mooi.             Is geluk alleen in een             moment te vatten als           ...

Lees meer

Licht

Een grijze mist zo dicht weet niet van wijken. Verlangen onbeantwoord  Hoop op geluk lijkt vervlogen. Dan die warme groet, dat lief gebaar zo onverwacht. Een overdenking die ontroerd. Licht kiert in de donkerte . Licht dat verbindt en troost. Hoop geeft op die...

Lees meer
Volg ons

Volg de PUP-nieuwsbrief

Wil je op de hoogte blijven van alle updates van PUP? Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief.

Volg ons