In het leven ontstaat een leegte
geleidelijk en diep doorvoeld
de oorzaak kan ik feilloos duiden:
het zijn de vrienden die verdwijnen
een voor een
door dementie of de dood
wrede synoniemen
die elkaar besluipen
de vragen sla ik over
want antwoorden zijn er geen
dus ik besluit:
de leegte laat ik niet in zichzelf verdwalen
maar ik omvorm, verruim en zegen haar
opdat zij worde tot een Bron van Licht
voor al het Goede, het Schone en het Ware
dat er ooit eens was
en er zal zijn
nu en altijd
nunc et semper
tot in alle eeuwen der eeuwen
.
.
.
Tekst: Oeke Kruythof
Foto: AbsolutVision via unsplash.com