Mijn fiets valt kletterend tegen mijn scheenbeen. ‘Over dertig seconden is de pijn verdwenen.’ Denk ik mijn tanden op elkaar zettend. Zoiets weet je uit ervaring. Ik zoek bevend mijn sleutels. ‘Dat deed pijn,’ zegt een man die ineens opdoemt. Ik brengt me uit balans. Hij moet even wachten tot de dertig seconden voorbij zijn ofzo. ‘Valt wel mee hoor,’ mompel ik. Het valt niet mee. Het wordt een blauwe plek, die later paars zal worden en pas daarna zal verdwijnen. Hij zet mijn fiets overeind, rustig. Ik wil ‘dankjewel’ zeggen, schutterig, maar hij is al verdwenen.
Anna Klein
Iedere week verschijnt er een nieuw Vandaagje: een alledaagse of helemaal niet zo alledaagse ervaring van een PUP-lezer, gevangen in maximaal 99 woorden. Ook een Vandaagje schrijven? Stuur ‘m naar liselottevaneck@depup.nl
