Vanuit mijn bed vol nachtelijke dromen
zie ik duiven als vallende bladeren.
In de plataan voor mijn raam.
Koper rood kleurt z,n stam in de
lage opkomende zon.
Fragiele takken wiegen in de wind.
Het licht trekt mij uit mijn dromen.
Kleine plichten roepen mij,
de was, ontbijt, de krant ,
een wandeling in de vroege ochtend
misschien?
Ook deze dag zal mij verrassen.
Met blij gemoed begin ik mijn dag,
dankbaar voor wat mij iedere dag,
gegeven wordt.
Fredy Schild
Meer
Kolkend stromen mijn gedachtendoor mijn hoofd.Sterren schieten omhoogdoorklieft door bliksemschichten.Ik probeer de stroom te stoppen.Hoor dan een Stem die mij tot kalmte maant.Weldadige rust daalt over mij,langzaam, heel langzaam nog natrillend achter mijn ogenvallen...
In het leven ontstaat een leegte geleidelijk en diep doorvoeld de oorzaak kan ik feilloos duiden: het zijn de vrienden die verdwijnen een voor een door dementie of de dood wrede synoniemen die elkaar besluipen de vragen sla ik over want antwoorden zijn er geen dus ik...
Woorden vervlogen als bladeren in de wind,verdwenen in de ijle lucht.Een gedichtdat je nooit schreef.Een droom die je nooit droomde.Beide opgelost in de tijd Beeld: Frédy Schild
Wil je op de hoogte blijven van alle updates van PUP? Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief.
