Zij staart mij aan
met lege ogen
gelijk een vogel
die moegevlogen is
ik onderging hetzelfde lot
herken mijn eigen beeld
in de nacht vol bommen
is het even stil
ik stamel troostend:
eens
lief kind
eens
komt er een nieuwe morgen
zij kijkt mij aan
ik lees de vraag
in haar grote ogen
het kind en ik
samen zijn wij stil
Oeke Kruythof