De bomen langs de singel
staan ingetogen stil
geborgen in hun eigen wezen
ze lezen in hun spiegelbeeld
dat in het water staat geschreven:
oeroud is het verhaal
van sterven en weer levenhet beeld verrimpelt
door het vallend blad
symbool van afscheid nemenbehoedzaam lees ik mee
en zie verrast
de knoppen reeds gespeld
verlicht weet ik:
als straks de winter
dood en leegte preekt
wil ik hieraan blijven denken
aan de knoppen
die reeds zijn gespeld
Oeke Kruythof
Meer
Liefde als een veilige arm De ademhaling van mooie dromen Liefde die alles overstijgt en alle...
Ik weet waar hij is maar kan hem niet bereiken Ik weet dat Hij er is , maar soms zover weg . Pijn en verdriet te dichtbij om te kunnen...
Stijf gearmd liepen ze voor mij uit,twee vriendinnen , stijf gearmdde jassen hoog dichtgeknoopt.In de huiskamer schikten zehun jas zorgvuldig over de leuning van de stoel .Tineke keek mij nog eens streng aan ,niet te veel doen hoor, haar vriendin ...
Wil je op de hoogte blijven van alle updates van PUP? Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief.