22 okt 2020 | Poëzie

Herfstkind

Geschreven door Harry Veenstra

Windstil
bijna kaal zijn nu de bomen

het kind struint vrolijk
door de bergen bladeren
haar rode muts danst mee

met haar schaterlach
creëert zij een moment
van leven en tart zo de
doodsheid van dit kille bos

Oeke Kruythof

Diaconie Utrecht helpt

In opdracht van PGU

Gerelateerde verhalen

Meer

Herfst getij

door | nov 16, 2022 |

Als de klok te lange uren slaat,de kaarsen te vroeg laat branden,lichten weerkaatsen in de nattestraten dan overvalt mij een zachtemelancholiePas als de sterren weeraan de hemel staan ,de maan zijn zilveren glans over de stille stad legt danverdwijnt mijn droefheid...

Lees meer

Gebed

door | nov 2, 2022 |

Alleen op u kan ik bouwen.Hoeveel liefde ik ook ontmoetvan mens tot mens ,Uw liefde ,is niet te evenaren,Oh Heerneem mij bij de hand,leid mij langsde moeilijke wegdie leven heet.Houd mij vast als ik wankel,de afgrond zo dichtbij.Dank U Heer,U redt mij keer op...

Lees meer

Herfstschilder

door | okt 19, 2022 |

De schilderheeft op zijn paleteen buitelingaan kleurenbij elkaar gezetbruinenroodenokergelenwil hij uitbundigmet mij delenbruinenroodenokergelenmijn oogverliest zichin het bladerdakmeester-schilder in zijn vak Beeld: Liselotte van Eck

Lees meer
Volg ons

Volg de PUP-nieuwsbrief

Wil je op de hoogte blijven van alle updates van PUP? Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief.

Links
Volg ons