16 nov 2022 | Poëzie

Herfst getij

Geschreven door Fredy Schild

Als de klok te lange uren slaat,
de kaarsen te vroeg laat branden,
lichten weerkaatsen in de natte
straten 
dan overvalt mij een zachte
melancholie

Pas als de sterren weer
aan de hemel staan ,
de maan zijn zilveren glans 
over de stille stad legt dan
verdwijnt mijn droefheid door
dit wonder van schoonheid
en vult mijn hart zich met 
zacht geluk

Beeld: Fredy Schild

Gerelateerde verhalen

Meer

Migraine

Kolkend stromen mijn gedachtendoor mijn hoofd.Sterren schieten omhoogdoorklieft door bliksemschichten.Ik probeer de stroom te stoppen.Hoor dan een Stem die mij tot kalmte maant.Weldadige rust daalt over mij,langzaam, heel langzaam nog natrillend achter mijn ogenvallen...

Lees meer

Nunc et semper

In het leven ontstaat een leegte geleidelijk en diep doorvoeld de oorzaak kan ik feilloos duiden: het zijn de vrienden die verdwijnen een voor een door dementie of de dood wrede synoniemen die elkaar besluipen de vragen sla ik over want antwoorden zijn er geen dus ik...

Lees meer

Tijd

Woorden vervlogen als bladeren in de wind,verdwenen in de ijle lucht.Een gedichtdat je nooit schreef.Een droom die je nooit droomde.Beide opgelost in de tijd  Beeld: Frédy Schild

Lees meer
Volg ons

Volg de PUP-nieuwsbrief

Wil je op de hoogte blijven van alle updates van PUP? Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief.

Volg ons