17 apr 2023 | Poëzie

De verkoopster

Geschreven door Oeke Kruythof

Ik ken haar alleen maar

van achter de toonbank

maar ik weet één ding zeker:

met haar blik en

haar spontane lach

trekt zij lichtsporen

door de tijd

zomaar tussen de schappen

in haar winkel

weer buiten in de drukke straat

vol grijze anonimiteit

neem ik gratis mee

haar vrolijkheid en bovenal

haar plezier in ’t werk –

Bravo!

.

Tekst: Oeke Kruythof

Foto: Remy Baudouin via unsplash.com

Gerelateerde verhalen

Meer

Licht

Een grijze mist zo dicht weet niet van wijken. Verlangen onbeantwoord  Hoop op geluk lijkt vervlogen. Dan die warme groet, dat lief gebaar zo onverwacht. Een overdenking die ontroerd. Licht kiert in de donkerte . Licht dat verbindt en troost. Hoop geeft op die...

Lees meer

Migraine

Kolkend stromen mijn gedachtendoor mijn hoofd.Sterren schieten omhoogdoorklieft door bliksemschichten.Ik probeer de stroom te stoppen.Hoor dan een Stem die mij tot kalmte maant.Weldadige rust daalt over mij,langzaam, heel langzaam nog natrillend achter mijn ogenvallen...

Lees meer

Nunc et semper

In het leven ontstaat een leegte geleidelijk en diep doorvoeld de oorzaak kan ik feilloos duiden: het zijn de vrienden die verdwijnen een voor een door dementie of de dood wrede synoniemen die elkaar besluipen de vragen sla ik over want antwoorden zijn er geen dus ik...

Lees meer
Volg ons

Volg de PUP-nieuwsbrief

Wil je op de hoogte blijven van alle updates van PUP? Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief.

Volg ons