door Harry Veenstra | 10, mei, 2019 | Poëzie
De bomen in het oude park ademen in stildoorgroeide jaren – bewaren in hun stam en wortels de kringloop van het tijdgeheim – rentmeesters zijn zij waar wij zo vaak verzaken: zij behoeden zeer zorgvuldig óns geheim eens per jaar wordt door hen ontsluierd wat ons ten...
door Harry Veenstra | 6, mei, 2019 | Poëzie
Jij staat daar onverschrokken moedig en kijkt de tijd voorbij het lijkt alsof jij verten ziet die wij nog steeds niet kennen onze einder wolkt zich dicht want altijd is er wel een oorlog jij koopt niets voor onze dank vergeef ons Anne Frank maar blijf daar altijd...
door Harry Veenstra | 4, mei, 2019 | Poëzie
Vanavond staan de doden twee minuten lang weer op waren rond op onze aarde twee minuten lang dragers van een visioen van vrede dat ieder jaar opnieuw verjaart twee minuten lang in stilte verslagen gaan ze terug naar hun graven ze hebben het kind – vermoord...
door Harry Veenstra | 22, apr, 2019 | Poëzie
Voor de Opstanding behoef ik geen bewijs ik zie haar in je ogen – onverwoestbaar is je geest je geest die prikkeldraad en marteling trotseerde en in de golven van geweld niet machteloos ten onder ging monddood schoot een kogel jou maar je ogen blijven woorden spreken...
door Harry Veenstra | 21, apr, 2019 | Poëzie
Een weggerolde steen een open graf ik bestorm hen met mijn vragen van waar wanneer en hoe en wacht – en als het woord verstomt de stilte spreekt dan krijg ik zicht op lichtend Leven Licht bevrijd voorbij de kille doodsvallei een weggerolde steen verjaagde duisternis...
door Harry Veenstra | 19, apr, 2019 | Poëzie
Golgotha loopt als een rode draad door het vlechtwerk van de eeuwen Gods Golgotha van elke plaats van elke tijd God gekruisigd keer op keer waar mensen moorden Golgotha de breuk die eeuwig repeteert Golgotha zolang de mens zal moorden ben jij van elke plaats ben jij...
