Het laatste blad
dan ben je kaal
toch blijf je mooi
een zonnestraal
doorspeelt
je naakt
je takkennet
dat winter laakt
zendt
non-verbaal
een lichtsignaal
een kale boom
een warm onthaal
’t is paradoxaal
Oeke Kruythof
Meer
Verstilde blijk als van eenandere wereldgleed over de stralende tuinwaar bijen dansten in de zon.Oneindige vermoeidheid van een teleen eeuwigheidVoorbode van wat laterwerkelijkheid werd
Mijn hart is een coconmet vele kamers volvlinders van liefde,hoop en verlangen.Eens zal die cocon brekenen scherven zullen vallenin de vochtige aarde,waar kleurige bloemenbloeien en vlindersdansen in de zon. Beeld: Pexels
Mijn pleegkind woont in Kenyaop afstand geef ik geldNaoumi – meisje – 8 jaar oudzo wordt zij in 't rapport vermeldhaar dagen breng ik dichterbijdichterbij naast die van mijhet vonnis is geveld:mijn alledag – een paradijsmijn credit-card – een toverwijsmijn...
Wil je op de hoogte blijven van alle updates van PUP? Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief.