Er zit een man tegenover me in de trein. Donkerblauwe lange wollen jas, donkere krullen, naar schatting halverwege de vijftig. Hij kijkt uit het raam. We rijden door rivierenland, de pont bij Culemborg vaart naar de overkant. Nevels hangen over het water. Dan vouwt hij zijn handen en sluit zijn ogen, alsof hij bidt. Er kruipt een traan uit zijn oog. Hij veegt de traan haastig weg, als een jongen die niet wil laten zien dat hij huilt.
Anna Klein
Iedere week verschijnt er een nieuw Vandaagje: een alledaagse of helemaal niet zo alledaagse ervaring van een PUP-lezer, gevangen in maximaal 99 woorden. Ook een Vandaagje schrijven? Stuur ‘m naar liselottevaneck@depup.nl
