1 nov 2020 | Poëzie

Allerzielen

Geschreven door Harry Veenstra

Toen
voorgoed
verdween jij
toen –
je laatste adem kwam
toch nog onverwachts
maar als ik aan je denk
ben jij er weer
weet ik alles weer van jou
hoe je daar zat in die stoel
werkend aan je volgende plan
hoe je keek
je ogen spelden altijd hun eigen taal
hoe je sprak
helaas je stem raakt wat vervaagd

Als ik aan je denk
is mijn vierkante meter weer
helemaal vol van jou
een klein stil plekje heb ik hierin
uitgespaard – voor het kaarsje
dat ik nu hier aansteek voor jou
vol dankbaarheid
voor jou –

Oeke Kruythof

Gerelateerde verhalen

Meer

Derde verdieping

Stijf gearmd liepen ze voor mij uit,twee vriendinnen , stijf gearmdde jassen hoog dichtgeknoopt.In de huiskamer schikten zehun jas zorgvuldig over de leuning              van de stoel .Tineke keek mij nog eens streng aan ,niet te veel doen hoor, haar vriendin         ...

Lees meer

Overdenking

           Waarom is het leven              zo hartverscheurend mooi.             Is geluk alleen in een             moment te vatten als           ...

Lees meer

Licht

Een grijze mist zo dicht weet niet van wijken. Verlangen onbeantwoord  Hoop op geluk lijkt vervlogen. Dan die warme groet, dat lief gebaar zo onverwacht. Een overdenking die ontroerd. Licht kiert in de donkerte . Licht dat verbindt en troost. Hoop geeft op die...

Lees meer
Volg ons

Volg de PUP-nieuwsbrief

Wil je op de hoogte blijven van alle updates van PUP? Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief.

Volg ons