10 feb 2020 | Poëzie

Februaribomen

Geschreven door Harry Veenstra

In al hun vezels wachten zij –
de bomen langs de singel
ademloos gespannen
windstil wachten zij
de kluizenaars in ons bestaan
in zichzelf gekeerd
altijd op dezelfde plaats
en toch –
en toch
verrichten zij
het grootste wonder
herscheppen zij
het leven keer op keer
ik weet
de lente komt
de nieuwe taal
die zij gaan spreken
de lente
waar ook ik –
ook ik op wachten wil

Oeke Kruythof

Gerelateerde verhalen

Meer

Geloof

Liefde als een veilige arm De ademhaling van mooie                 dromen Liefde die alles overstijgt en alle...

Lees meer

Aanvaarding

Ik weet waar hij is maar kan hem                 niet bereiken Ik weet dat Hij er is , maar soms                      zover weg . Pijn en verdriet te dichtbij om           te kunnen...

Lees meer

Derde verdieping

Stijf gearmd liepen ze voor mij uit,twee vriendinnen , stijf gearmdde jassen hoog dichtgeknoopt.In de huiskamer schikten zehun jas zorgvuldig over de leuning              van de stoel .Tineke keek mij nog eens streng aan ,niet te veel doen hoor, haar vriendin         ...

Lees meer
Volg ons

Volg de PUP-nieuwsbrief

Wil je op de hoogte blijven van alle updates van PUP? Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief.

Volg ons